Синаҳои калон барои занони даванда, воқеан, як чизи талх аст, махсусан дар ҳавои гарми тобистон, танҳо даҳшати синаҳои калони занона аст!
Ҳангоми интихоби либоси таги варзишӣ занони даванда бо синаҳои калон бояд кӯшиш кунанд, ки либоси варзишии қави баландро интихоб кунанд, ки тамоми синаро дастгирӣ карда тавонанд. Сониян, гардиши сандуқ ва коса бояд дақиқ бошад, набояд барои печонидани он хеле калон бошад ва набояд хеле хурд бошад, то боиси гузариши фишори сандуқ бошад. Давандагони зан бо як ҷуфт сина бояд ҳангоми интихоби либоси таги варзишӣ таносуби паҳлӯи камарбанди китфро ба таври мӯътадил васеъ кунанд. Либоси варзишии бо камарбанди васеътари китф барои печонидани пурзӯртар бояд интихоб карда шавад. Тарҳи камарбанди китфи пушт низ бояд то ҳадди имкон васеъ интихоб карда шавад, то қувваи пуштибонӣ афзоиш ёбад.
Бисёре аз давандагони занҳои дорои синаҳои калон махсус футболкаҳо ва калушҳои озодро интихоб мекунанд, бо умеди пинҳон кардани синаҳояшон, аммо таъсири онҳо танҳо пинҳон кардани онҳост ва ҳар қадаре ки онҳо пӯшонида шаванд, ҳамон қадар фарбеҳтар пайдо мешаванд. Майкаҳои давидан, ки хеле озоданд, тамоми бартариҳои шакли бадани шуморо пинҳон мекунанд ва майдони болоии бадани шуморо ба таври визуалӣ зиёд мекунанд ва ҳатто шуморо ба пушти паланг монанд мекунанд. Поёни футболкаи худро бандед ва онро бо хати тозае, ба мисли леггинг ё шортҳои дави баланд ҷуфт кунед, то намуди мувофиқеро эҷод кунед, ки аз боло кӯтоҳ ва дар поён дароз аст.
Барои духтарони синаи калон тарҳи китф ва қувваи либоси таги варзишӣ хеле муҳим аст, зеро қисми асосии фишор ҳангоми машқ китф ва пушт аст, агар он ҳамчун мавқеи асосии ҳаракати қувваи китф истода бошад, Пас, хоҳари калони сина либоси таги варзиширо интихоб мекунад, бояд қувваи тасмаро интихоб кунад.
Пиёлаҳо ҳалқаҳои пулодӣ доранд. Коса барои дуруст дастгирӣ кардани синаҳои калон бояд зери сим дошта бошад. Ҳама либосҳои таги варзишии бе таг барои машқҳои шиддатнокии паст ва миёна пешбинӣ шудаанд. Ба хотири зебо шудан дастгириро қурбон накунед. Дар қафо тугмаҳо мавҷуданд. Либоси таги варзишӣ бо тугмаҳо дар қафо, дар асл, барои баланд бардоштани бастабандӣ аст, нагузоред, ки сандуқро аз ҳад зиёд ларзонад.
Ҳамчун либоси ба ҳам наздик, матоъ низ чизест, ки мо бояд ба назар гирем. Матоъ бевосита муайян мекунад, ки мо ҳангоми пӯшидани он чӣ ҳис мекунем. Либоси таги нахиро бо функсияи нафаскашӣ ва арақи баланд интихоб кунед. Азбаски сатҳи нах падидаи капилляриро ба вуҷуд меорад, арақ пас аз ҷаббида зуд пароканда мешавад, хушк ва часпак нест ва аз бароҳатии давидан лаззат мебарад. Тарҳрезии бефосила дорои ҳисси хурди соиш дорад, ташаккули ҳамгирошуда, косаи бефосила, соиши камтарро интихоб кунед, агар тарҳи дӯхта ё қафо мавҷуд бошад, то боварӣ ҳосил кунед, ки он устувор аст ва пӯстро намемолад.
Вақти фиристодан: январ-30-2023