Либоси таги писарон, поёни пахтагии пок, бароҳат ва табиӣ барои пӯшидан, оддӣ ва зебо, ин либоси таг дар пойҳои паҳлӯ тарҳи рах-рах дорад, ки ба либоси таги оддӣ, махсусан қонеъ кардани афзалиятҳои кӯдакон шавқовартар меорад. Тарҳҳо ва нақшҳои хуб чашмрас буда, табъи болида мебахшанд. Агар шумо дигар рангҳои дӯстдошта дошта бошед, шумо метавонед истеҳсолотро танзим кунед. Агар шумо дигар намунаҳои дӯстдошта дошта бошед, мо метавонем либоси таги шуморо низ мувофиқи намунаҳо созем.